Na początek przede wszystkim wyjaśnijmy na czym jest skrót LGBT, LGBTQ.

Skrót LGBT pochodzi od angielskich słów Lesbian, Gay, Bisexual, Transgender. Odnosi się więc do lesbijek, gejów, osób biseksualnych i osób transgenderycznych jako do całości. Zalicza się do nich także osoby transseksualne.

Ogółem terminem tym określamy osoby, które tworzą mniejszości odmienne od orientacji heteroseksualnej oraz osoby tożsamości płciowej rozbieżnej z płcią biologiczną, czyli osoby transgenderyczne i transseksualne. Akronim może też występować pod nazwami LGTB oraz GLBT. W obu przypadkach ma takie samo znaczenie.

Występuje też akronim LGBTQ oraz GLBTQ. Litera Q pochodzi od terminu queer (ogół osób nieheteroseksualnych) lub questioning (odnosi się do osób niepewnych swojej orientacji seksualnej lub jej poszukujących). Spotykamy także skrót LGBTI. Litera I odnosi się do słowa interseksualizm (obojnactwo).

Kiedy dziecko robi tzw. „comming out”-  ujawnia się ze swoją orientacją, to czego wówczas potrzebuje od rodziców?

 „Martwiłam się, że moi rodzice nie zaakceptują mnie taką, jaką jestem” — wspomina Anna, która identyfikuje się jako osoba queer i ujawniła się swojej rodzinie, gdy miała dwadzieścia kilka lat. „Bałam się, że przestaną mnie kochać”.

Obawy Anna są powtarzane przez wielu nastolatków LGBTQ i młodych dorosłych, którzy stoją przed perspektywą ujawnienia się rodzicom, których reakcji nie są zbyt pewni pewni. Nawet jeśli rodzice prawdopodobnie będą wyrozumiali, ujawnienie się może być źródłem intensywnego stresu i niepokoju.

Jeśli jesteś rodzicem dziecka, o którym myślisz, że może być LGBTQ, ale które nie ujawniło się, możesz z kolei martwić się o to, jaka powinna być twoja rola. Jaki wpływ będzie miała Twoja reakcja na zdrowie psychiczne i samopoczucie Twojego dziecka? Co Twoje dziecko musi usłyszeć?

„Najważniejsze jest po prostu wspieranie” – mówi dr Paul Mitrani, psychiatra dzieci i młodzieży z Child Mind Institute. „Kiedy ludzie czują się kochani i wspierani, mają poczucie bezpieczeństwa.. Mają tym samym większą odporność”.

„Moim zdaniem najlepszy możliwy scenariusz”, mówi Green, „to nic się nie zmieni — nadal jesteś tą samą osobą, ludzie po prostu wiedzą o tobie więcej, bycie LGBTQ to tylko jeden aspekt twojego życia. Potwierdzenie, że jesteś kochany za to, kim jesteś, jest potężne”.

Jak być wspierającym

Rodzice mogą mieć mieszane uczucia, gdy dowiadują się, że mają dziecko LGBTQ. Może to być spowodowane tym, że martwią się o to, jak dziecko poradzi sobie w społeczeństwie— czy będzie prześladowane w szkole, czy dyskryminowane w miejscu pracy? Ale bez względu na to, jakie ma się oduczucia, dr Mitrani nalega, na aby mieć to to samo podejście: „Staraj się być empatyczny i wspierający”.

Jeśli rodzic jest bardzo zmartwiony faktem, że dziecko jest LGBTQ, dr Mitrani nalega, aby nie okazywać dziecku tych emocji. Najlepiej udać się na grupę wsparcia, lub omówić to z psychoterapeutą, co będzie pomocne zarówno dla ciebie jak i twojego dziecka. Pamiętaj, że

Rodzic, z którym dziecko czuje, że może być szczere, otwarte, jest ważne zarówno dla dobrego samopoczucia dziecka, jak i relacji, w perspektywie krótko- i długoterminowej.

W przypadku dzieci, zwłaszcza nastolatków, szczera, empatyczna, otwarta komunikacja jest kluczowa, zauważa dr Mitrani. Powinna mieć formę typu: „Cieszę się, że mi powiedziałeś, naprawdę to dla mnie ważne i doceniam to”  „Pomóż mi zrozumieć, co się dzieje, chciałabym cię wesprzeć ”.

Otwarta, szczera, empatyczna komunikacja, w której rodzice słuchają bez oceniania, jest dla dziecka formą walidacji – dodaje dr Lauren Latella, psycholog kliniczny z Child Mind Institute. Jeśli rodzice albo pomniejszają znaczenie ujawnienia swojej orientacji przez  dziecko, albo szukają od razu sposobu jak rozwiązać ten problem, może to sproawićze dziecko poczuje się odrzucone, niezrozumiane, a w najgorszym przypadku niekochane.

Przede wszystkim upewnij się, że Twoje dziecko wie, że je kochasz i jest przy nim bez względu na wszystko. Dr Mitrani sugeruje słowa takie jak: „Jestem naprawdę zadowolony, że możemy o tym porozmawiać, ponieważ chcemy mieć pewność, że jesteś bezpieczny i masz wsparcie. I bez względu na to, jakie decyzje musisz podjąć, chcemy być dla Ciebie najlepszym wsparciem”.

Bezpieczeństwo dzieci

Jako rodzic możesz martwić się o to, jak Twoje dziecko będzie traktowane w szkole i w miejscach, w których osoby LGBTQ nie są mile widziane, oraz jak poradzą sobie z wrogością, jeśli się z nią spotkają. Dr Mitrani sugeruje zbadanie sytuacji poprzez otwartą rozmowę, czy dziecko jest zaniepokojone tym, że nie zostanie zaakceptowane lub stanie się celem zastraszania

Dziecko może powiedzieć: „Nie, wszyscy już wiedzą i wspierają mnie,  a nauczyciele są wyrozumiali”. Lub może ci zakomunikować, że jest mu trudno, czuje się odrzucony i być może zastraszany

Najlepiej dowiedzieć się jak do takich spraw podchodzą pedagodzy w szkole do której chodzi twoje dziecko. Jaka jest ich reakcja mówi dr Mitrani. „Jeśli masz wrażenie, że nie będą wspierać twojego dziecka, to albo musisz powiedzieć o całej sytuacji i oczekiwać wsparcia z ich strony, albo rozważyć zmianę szkoły na taką w której będzie ono bezpieczne i chronione”.

Kiedy rodzice martwią się, czy dziecko LGBTQ będzie bezpieczne, Green zwraca uwagę na znaczenie wsparcia rodziców w umożliwieniu dzieciom mówienia. „Zapewnienie wspierającego życia domowego ma kluczowe znaczenie. Twoje dziecko, które czuje się wystarczająco komfortowo, aby podzielić się swoimi obawami dotyczącymi bezpieczeństwa, może mieć znaczenie”.

Rozmawiając otwarcie o orientacji seksualnej swojego dziecka , pomożesz mu w stworzeniu bezpieczniejszego świata. „Bycie ambasadorem swojego dziecka i praw LGBTQ ma wpływ na społeczność. Będąc rzecznikiem swojego dziecka i mówiąc z dumą o jego tożsamości, pracujesz nad tym, aby świat był lepszym miejscem dla innych młodych ludzi”.

Mówienie innym członkom rodziny

Ujawnienie swojej orientacji seksualnej może być ogromną ulgą dla nastolatków lub młodych dorosłych, którzy są LGBTQ, ale proces ten jest często trudny, a czasem bolesny. Twoje dziecko mogło już otworzyć się na przyjaciół, którzy nie zareagowali  jednak dobrze, a wiec może się martwić, jak zareagują członkowie rodziny lub inne ważne osoby. Gdy Twoje dziecko wydaje się gotowe do rozmowy, sprawdź z nim, jak się czuje i jak możesz go wspierać. Zacznij od zadawania pytań i spokojnego słuchania odpowiedzi.

Rodzice często są rozczarowani, zawiedzeni, że to nie oni dowiedzieli się o tym pierwsi. Ważne jest aby nie okazywać swojego rozczarowania  ani nie obrażać, jeśli okaże się, że Twoje dziecko było bardziej szczere w stosunku do swoich przyjaciół, a nawet innych dorosłych. Badanie zdrowia psychicznego młodzieży LGBTQ przeprowadzone w ramach projektu Trevor wykazało, że większość respondentów ujawnia swoją orientację seksualną i tożsamość płciową najpierw znajomym, a następnie zaufanym dorosłym, którzy nie zawsze są ich rodzicami. Green wymienia kilka powodów, dla których mogą niechętnie informować rodziców:

• W przeciwieństwie do przyjaciół rodzice mają kontrolę nad różnymi aspektami życia młodych ludzi, w tym nad mieszkaniem i wsparciem finansowym, które można wstrzymać.
• Oczekiwania rodziców co do tego, kim powinni/mogą zostać, gdy dorosną może wywoływać u dzieci dużą presję. Ujawnienie swojej oreintacji może narazić dziecko na poczucie, że rozczarowało czy zawiodło rodziców.
• Koledzy mogą mieć podobne  podejście do orientacji homoseksualnej i tożsamości płciowej, co zwiększa prawdopodobieństwo, że będą ich akceptować i wspierać jako społeczność LGBTQ. Jeśli chodzi o mówienie innym członkom rodziny, że dziecko jest LGBTQ, zaleca się, aby  to dziecko przejęło inicjatywę „ Poinformowanie reszty rodziny należy do osoby, która się ujawnia w swojej orientacji” — mówi Green. Najlepiej omówić to wcześniej z dzieckiem/ nastolatkiem, kiedy i w jaki sposób chciałby o tym powiedzieć innym osobo m z rodziny czy otoczenia.  Nadal pamiętaj aby dawać mu jak  największe wsparcie, tak żeby czuło się bezpiecznie.

Inną obawą, którą mogą mieć rodzice, jest to że dziecko mówi o swojej odmiennej orientacji seksualnej pod wpływem grupy rówieśniczej. Jednakże takiej informacji nie należy bagatelizować, wyśmiewać, dewaluować. Dziecko musi czuć wsparcie.

„Dojrzewanie, kiedy większość dzieci wychodzi na zewnątrz, to czas formowania się tożsamości” – mówi dr Mitrani. „Dzieci eksperymentują z różnymi rzeczami, niezależnie od tego, czy są to fryzury, ubrania czy muzyka, i próbują się odnaleźć”. Jedną z tych rzeczy może być orientacja seksualna i tożsamość płciowa. Jak jednak dodaje „ z mojego doświadczenia wynika, że większości przypadków jednak nie jest”.

 

Na podstawie artykułów: Instytut Gottmana