Zaburzenia odżywiania to uporczywe i poważne zaburzenie zachowań związanych z jedzeniem i związanymi z nimi  niepokojącymi myślami i emocjami. Zaburzenia odżywiania wpływają na funkcje fizyczne, psychiczne i społeczne.

Nie ma jednoznacznej przyczyny dla której dane osoby cierpią z powodu zaburzeń odżywiania. Mogą one mieć związek z niską samooceną, ciągłym stresem i presją ze strony społeczeństwa i być wynikiem braku umiejętności radzenia sobie w zdrowy i konstruktywny sposób z własnymi emocjami. W zaburzeniach odżywiania mogą odbijać się też trudne relacje z innymi ludźmi i brak poczucia bezpieczeństwa.

Tak naprawdę zaburzenia odżywiania wystąpić mogą u osoby będącej w dowolnym wieku (możliwa jest nawet anoreksja u osób starszych), typowo jednak rozwijają się one u nastolatków oraz u młodych dorosłych. Zdecydowanie częściej problem dotyka kobiet.

Objawy różnią się w zależności od rodzaju zaburzenia odżywiania.

Najczęściej wyróżniane zaburzenia odżywiania:

• Anoreksja (jadłowstręt psychiczny),
• bulimia (żarłoczność psychiczna)
• zaburzenia z napadami objadania się

• Stosowanie drakońskich diet, częste głodówki i odmawianie przyjmowania pokarmu
• Wyczerpujące treningi fizyczne połączone z nadmiernym ograniczaniem kalorii
• Stosowanie środków wymiotnych lub innych metod wywołania wymiotów po posiłku
• Stosowanie środków przeczyszczających i moczopędnych
• Brak miesiączkowania u kobiet
• Spadek libido
• Problemy z potencją mężczyzn
• Lęk przed przytyciem
• Zaburzony obraz własnego ciała – osoba chora ciągle widzi się jako zbyt grubą, nawet jeśli waży już naprawdę niewiele

• Chorobliwa obawa przed przytyciem
• Koncentrowanie swojego życia wokół jedzenia – osoby chore potrafią nawet planować swoje napady żarłoczności i opracowywać je w określony sposób, na przykład, tak, by nikt ich na tym nie przyłapał
• Napady żarłoczności
• Prowokowanie wymiotów, przyjmowanie środków moczopędnych i przeczyszczających – typ przeczyszczający
• Epizody głodówki – typ nieprzeczyszczający

• Brak kontroli na posiłkami i regularne objadanie się ( zjadanie zdecydowanie za dużej ilości pokarmu)
• Jedzenie pomimo poczucia sytości
• Spożywanie dużo większej ilości jedzenia niż to było planowane
• Z czasem osoba odczuwa zawstydzenie i poczucie winy związane z objadaniem się – jest to jednak silniejsze od niej
• Osoba ukrywa swoje problemy objadania się, co powoduje jeszcze większe napięcie i stres
• Poczucie wstydu i strachu poprzez objadanie się powoduje, że osoba np. izoluje się społecznie

Zaburzenia odżywiania – ARFID (Avoidant/Restrictive Food Disorder) polega na:

• ograniczeniu lub unikaniu pokarmów charakteryzuje się niespełnieniem minimalnych dziennych wymagań żywieniowych, ponieważ chory nie jest zainteresowany jedzeniem;
• unikaniu żywności o pewnych cechach sensorycznych, takich jak kolor, konsystencja, zapach lub smak
• obawie konsekwencji wynikających z jedzenia, takich jak strach przed zadławieniem. Nie unika jedzenia z obawy przed przybraniem na wadze.

Zaburzenie może skutkować znaczną utratą masy ciała lub brakiem przybierania na wadze w dzieciństwie, a także niedoborami żywieniowymi, które mogą powodować liczne problemy zdrowotne.

Pica

Pica to zaburzenie odżywiania, które polega na jedzeniu rzeczy, które są uważane za niejadalne. Osoby z pica chcą spożywać np.: lód, brud, ziemię, kredę, mydło, papier, włosy, tkaniny, wełnę, kamyki, czy detergenty do prania. Osoby z picą mogą być narażone na zwiększone ryzyko zatruć, infekcji, urazów jelit i niedoborów żywieniowych.

• psychoterapia
• farmakologia (o tym decyduje lekarz psychiatra)
• niekiedy hospitalizacja (o tym decyduje lekarz rodzinny, psychiatra)