Terapia uzależnień to główna forma leczenia w przypadku osób borykających się z różnego typu nałogami. Alkoholizm czy każde inne uzależnienie to choroba postępująca, którą najzwyczajniej w świecie trzeba leczyć. Terapia uzależnień opiera się na różnych oddziaływaniach psychoterapeutycznych.

Leczenie uzależnień zasadniczo ma jeden cel: wyzwolić pacjenta od czynnika, który to go uzależnił. Po przebyciu terapii oczekiwane jest, że pacjent zaprzestanie stosować daną substancję psychoaktywną lub praktykować dane zachowanie (lub że przynajmniej znacznie zmniejszy się częstość tychże zjawisk), ale wyróżnia się też różne inne cele terapii uzależnień. Proces ten prowadzić ma do zredukowania szkodliwych skutków nałogu pacjenta, a także umożliwić mu powrót do prawidłowego funkcjonowania w społeczeństwie.

Proces leczenia zwykle łączy terapię poznawczo-behawioralną z psychoedukacją i treningami np. asertywności włączając techniki relaksacyjne. Psychoterapię można jednak uzupełniać o środki farmakologiczne wówczas leki wspomagają detoksykację organizmu, proces odstawiania używki oraz pomagają walczyć z głodem alkoholowym.

Alkoholizm i narkomania to najczęściej spotykane uzależnienia.

Leczenie może jednak obejmować również inne rodzaje nałogów. Zawsze wtedy, gdy uzależnienie powoduje problemy w życiu czy to rodzinnym, czy zawodowym, powinno się sięgnąć po pomoc.

Terapia uzależnień może  obejmować:

• alkoholizm,
• narkomanię,
• lekomanię,
• uzależnienie od hazardu,
• zakupoholizm,
• pracoholizm,
• seksoholizm,
• uzależnienie od Internetu.

Terapia uzależnienia pozwala na uporządkowanie i wypracowanie radzenia sobie we wszystkich istotnych sferach życia: życie uczuciowe, duchowe, relacje z ludźmi, zdrowie. Tego typu postępowanie zatrzymuje postęp choroby i sprawia, że jakość życia osoby uzależnionej znacznie się poprawia.

Terapia uzależnienia jest nie tylko dla osób uzależnionych ale także dla współuzależnionych.

Współuzależnienie dotyczy najbliższych uzależnionej od alkoholu czy narkotyków osoby – żony/męża, partnera/partnerki i polega na całkowitym podporządkowaniu swojego życia. Jeśli więc masz w domu osobę uzależnioną, a ty sam czujesz się nadmiernie odpowiedzialny za innych, obwiniasz swojego partnera o życiowe niepowodzenia, izolujesz się od ludzi, nie radzisz sobie z własnymi emocjami i odrzucasz wszelkie okazane wsparcie, to jesteś osobą współuzależnioną.