Zaburzenia lękowe to zaburzenia związane z nieprawidłowym funkcjonowaniem układu nerwowego. Mogą objawiać się fobiami, lękiem społecznym czy nawet chorobą natręctw. Charakteryzują się takim nasileniem lęku, który negatywnie wpływa na funkcjonowanie jednostki i powoduje cierpienie lub dyskomfort. Lęk u osoby dotkniętej zaburzeniem jest zazwyczaj bardziej przesadny, nierealistyczny, silniejszy, uogólniony, utrzymuje się dłużej i zakłóca życie. Poza tym, że osoba mająca stany lękowe ciągle narzeka i zupełnie nie zauważa jasnych stron życia, boryka się ona także z odczuwaniem wzmożonego napięcia mięśniowego, szczególnie w okolicy karku, kręgosłupa. Odczuwane jest także charakterystyczne mrowienie w okolicach brzucha. Osoba, której dotykają stany lękowe jest również podatna na bóle głowy, często jest podenerwowana i stale pobudzona.

• Zaburzenie lękowe z napadami paniki

Pacjenci doświadczają powtarzających się napadów  paniki – krótkotrwałych epizodów intensywnego lęku, któremu towarzyszą rozmaite objawy somatyczne i inne.

• Agorafobia

Pacjenci doświadczają nadmiernego lęku lub strachu, kiedy muszą zostać sami lub z dala od domu np. podczas jazdy autobusem, w sklepie, idąc przez otwarty teren. Obawa dotyczy problemu z uzyskaniem pomocy w momencie poczucia lęku

• Fobia swoista

W tym zaburzeniu pacjenci obawiają się konkretnych przedmiotów lub sytuacji. Do przykładów należą: zwierzęta, krew, burze, wysoko położone miejsca, samoloty, zamknięte pomieszczenia oraz wszystkie inne sytuacje, które mogą prowadzić do wymiotów, zadławienia lub rozwoju jakiejś choroby

• Fobia społeczna

Pacjenci wyobrażają sobie, że mówienie, pisanie czy jedzenie w obecności innych ludzi czy korzystanie z publicznej toalety będzie dla nich krępujące

• Zaburzenia lękowe uogólnione

Chociaż pacjenci nie doświadczają napadów paniki, to odczuwają napięcie lub lęk przez większość czasu i martwią się wieloma różnymi rzeczami

• Lek o zdrowie/ Hipochondria

Osoby cierpiące na lęk o zdrowie, czują silną obawę przed zarażeniem się poważną chorobą albo są nadmiernie zaabsorbowane myślą, że już cierpią na jakąś chorobę, choć w rzeczywistości tak nie jest. Inną typową cechą hipochondrii jest brak przekonania pacjenta co do wyników przeprowadzonych badań.

• Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD)

Obsesje są to niechciane, intruzywne, nawracające myśli i obrazy, trudne do kontrolowania, powodujące duży stres. Ich zawartość skupia się na powodujących stres i zmartwienia treściach, takich jak na przykład poczucie ciągłego brudu na rękach czy też nieustanna potrzeba porządku i symetrii.

Kompulsje z kolei pojawiają się zwykle w odpowiedzi na obsesje. Są powtarzającymi się czynnościami, które człowiek wykonuje niejako będąc do tego zmuszonym. Mają na celu redukcję napięcia wywołanego natrętnymi myślami np. ciągłe mycie rąk

• Zburzenie stresu pourazowego (PTSD)

Silne traumatyczne zdarzenie, takie jak działania wojenne, klęska żywiołowa. Symptomy PTSD mogą dotyczyć odczuwania ciągłego napięcia, trudności w odprężeniu się, dręczących koszmarów sennych, a także powracających negatywnych wspomnień traumatycznego wydarzenia.

• Zalecana jest psychoterapia poznawczo-behawioralna podczas której pacjent uczy się dostrzegać dysfunkcjonalne wzorce myślenia i zachowania, a następnie poznaje możliwości ich zmiany.
• Niekiedy potrzebne jest wsparcie farmakologiczne jeśli zaburzenie lękowe jest bardzo silne i uniemożliwia proces terapeutyczny (o tym zadecyduje lekarz psychiatra w porozumieniu z psychoterapeutą).